γυμνιππευτικός

-ή, -ό

1. ο σχετικός με τον γυμνιππευτή

2. το θηλ. ως ουσ. η γυμνιππευτική

η τέχνη ασκήσεων πάνω σε άλογο χωρίς σέλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γυμνιππευτής. Η λ. μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις].